به حدی از اشمئزاز رسیدم که هرجا تو اینستاگرام یا توتیتر در مورد سریال #هرجایی مطلبی، عکسی چیزی میبینم، سریع ریپورت، بلاک، میوت  می کنم، چقدر سریال حقیر و کثیفی هست تازه افتخار می کنند که در کن فرانسه به 50،60 کشور فروخته شده ازون بدتر حرفهای خانم تهیه کننده سریال هست که در مصاحبه اش گفته بود که ما کاری می کنیم که همه خانمها عاشق کاراکتر میران بشن که خود ترکها به این مستله خیلی واکنشهاشون منفی بود

بدترین حقارتها و خشونت ها به مقام زن، بدترین نوع تفسیر از مقام عشق و از کثیف ترین سریالهای ترکی برابر است با سریال #هرجایی

قصد نقد سریال را ندارم به معنای اخص کلمه. 

از طرفی سریال های ترکیه ای که اصلا ارزش نقد کردن نداره، چون سناریستهای سریالهاشون خودشون ارزش زیادی برای خودشون و تماشاچی قایل نیستند که یک چیز درست حسابی و تفکر انگیز و تامل برانگیز بنویسن مردم واقعا از تماشا لذت ببرن، یعنی دو سه قسمت یه چیزی می نویسن و معمولا به مدد قدرت بازی بازیگران می گیره تا عمق داستان، بعد دوباره برمی گردن به سناریوهای تکراری و تقلیدی و کلیشه ای خودشون، یعنی واقعا هیچ چیز تازه ای و قشنگی وجود نداره و تو اگه از بازیگرا تازه خوشت بیاد میشینی نگاه می کنی.

بگذریم. 

این سریال هم تا 3 قسمت اول برام جذاب بود و تا فینال فصل به زور تماشا کردم و گفتم درست میشه خوب میشه اما سریال با تغییر روند داستان و تغییر حالات کاراکترها و فراموشی آنها در مورد اینکه گفته های کاراکترها از هر قسمت به قسمت دیگه فرق می کرد، به نوعی جای حق و باطل عوض شد انگار.

فینال فصل این سریال از افتضاح ترین فینال فصل ها بود،

همینمون کم بود فقط که فرهاد، بابای اوزگه دربیاد!!!!!!!!

إوِت آرکاداشلار

باز ما اومدیم از یه سریال ترکی مثل siyah beyaz aşk خوشمون بیاد اونوقت مثل سریال istanbullu gelin، اومدن گند زدن بهش رفت. داخل پرانتز بگم که چند سال پیش که سریال kavak yelleri رو دیده بودم و جالب بود که 170 قسمت بود اما تقریبا خوش ساخت بود و غرضم اینه که بگم وقتی در برنامه beyaz show سه تا از بازیگراشو دعوت کرده بودن، مجری ازشون پرسید که هدف از ساختن این سریال چی بوده و یکی از بازیگران زن گفت که: هدف این بچه ها بودن. کدوم بچه ها؟ بله درسته یک فرزند پسر نامشروع و یک فرزند دختر نامشروع که صد البته وضع فرزند پسر نامشروع بدتر بود. یعنی کل سریال بر روابط نامشروع و چند ضلعی عشقی و این حرفا چون تمام دختران این سریال با تمام پسران این سریال یه دور رابطه عشقی برقرار کرده بودند. مهمتر از این روابط طبق گفته همون بازیگر زن یعنی pelin karahan محور سریال مشروعیت بخشیدن به وجود فرزندان نامشروع هست که حتی به عنوان یادگار آن sevgili ازش نام برده میشه. اینا رو گفتم که بگم بله درسته که تعریف کرده بودم از سریال عشق سیاه و سفید اما ظاهرا بازم عجله کردم. تفاوت فاحش چه به لحاظ فنی و چه محتوایی از قسمتهای ابتدایی این سریال و مقایسه اش با قسمتهای اخیر خبر از نزول کیفیت این سریال میده یعنی این سریالی که می گفتم متفاوته معلومه که دیگه نمی خواد متفاوت بشه. یعنی باز ماجرای فرزند نامشروع و این حرفا برای شخصیت اصلی مرد سریال. مثل سریال عروس استانبولی که فاروک بوران که ما فکر می کردیم ازوناش نیست در واقع اینم از سوگیلی قدیمیش یه یادگار پیدا می کنه و بخش اعظم سریال هم به همین مسائل و جا انداختن این فرزند نامشروع در اون خانواده می گذره و برای همین ولش کردم.

 الان سریال عشق سیاه و سفید هم نه تنها سرنوشت شخصیتها را رها کرده یا با کشتن موجه و غیر موجه از سریال خارج کرده بلکه با کلیشه ای کردن ورود نابهنگام  فرزند نامشروع برای شخصیت فرهاد اصلان، گند زد به کل قسمتهای قبلی نیز. و جالب است که یه سازمانی یا ناظری به نام RUTUK دارند که نظارت می کنه بر محتوای سریال به لحاظ نداشتن خشونت و صحنه های عاشقانه آتشین مثلا خوب جناب ناظر! این سریال که الحمدلله جز تک و توک صحنه های بوسه نچسب نمایشی زورکی و حتی حذف آنها در سریال و نشان دادن آنها در قالب فراگمان یا عکسهای رسیده از ست، چیزی ندارد، آیا آن گناه است و ترویج فرزند نامشروع و محوریت آن در این سریال ها گناه و جریمه بردار نیست؟ چرا قانونی تصویب نمی کنید یا چرا نویسنده ها را جریمه نمی کنید از ننوشتن این جور روابط در حالیکه در تلویزیون شمای ترکیه که همه چیز نشان می دهید برای رده سنی زده اید 7+ ؟! آیا شما هدفی جز جا انداختن فرزند نامشروع در بین خانواده ها و ملت خود لااقل ندارید؟! من واقعا متاسف می شوم برای خودم که این سریال رو دنبال کردم اگر در قسمت بعد واقعا قصدشان بعد از 25 قسمت چسباندن وصله نچسب فرزند نامشروع به شخصیت مرد سریال باشد و آنجاست که من قاطعانه می گویم بله این سریال سراسر خشونت علیه زن بوده است. چون اگر به شخصیت آسلی که شخصیت اول زن سریال است توجه کنید از یک زن اجتماعی و محکم تحت همین خشونت تبدیل شد به شخصیت زنی که از کار محبوبش بیکار شد، برادرش را از دست داد، خانه نشین شد، خاله زنک شد و

حال با عمارتی رو به رو هستیم سراسر از نفرت،خشونت، کینه، روابط نامشروع، فرزند نامشروع(فرهاد،نجدت،اوزگه) دروغ، بی صفتی و هزاران نسبت دیگر. در این خانه همه به کار هم کار دارند، پشت در هر اتاقی گوشی هست حتی داخل هر کمدی آدمی هست، جالبه که اینها خودشون میرن پشت در اتاق فلانی حرفهای مهم و رازهاشونو می شنون و بعد خودشون میرن اتاق خودشون با یکی دیگه یه رازی رو می گن و مثلا کسی هم انگار پشت در اتاقشون نیست که صداشونو بشنوه! یعنی این همه حماقت مگه ممکنه؟! یه دونه آدم درست و حسابی تو این خونه نیست؟!

هرکی این سریالو ندیده نصیحت می کنم نبینه و خودشو درگیر نکنه، من خیلی پشیمونم خودم که حتی درگیر در حال پخش بودنش شدم.

اما خوب می تونم بگم بازی فوق العاده بازیگر زنش یعنی birce akalay  می تونه خستگی آدم رو در ببره. یعنی فقط باید بنشینی از نحوه بازی و دیالوگ گفتن، زبان بدن، میمیک صورت، لحن و ادا و . لذت ببری. یک تئاتر سیار! عجیبه همچین بازیگری در ترکیه! من فقط به خاطر این دارم نگاه می کنم! بعضیا چجوری سریال شهرزاد رو فقط به خاطر بازی شهاب حسینی می بینن و فقط صحنه های اونو می بینم منم برای این خانم همین حسو دارم!

در نهایت! امیدوارم این سریال اگر قراره حقیقتا روی محور فرزند نامشروع شخصیت مرد سریال یعنی فرهاد بگرده بهتره در همون فصل اول تمومش کنن بره اینارو میگم چون احساس گول خورده ها رو دارم و بشدت مکدرم مکدر!

یه سری حرفای دیگه ام ان شاءالله در پست های بعد

در سال گذشته من نقدی بر محتوای کلی این سریال نوشتم . بعدها از قسمت 33 به بعد ولش کردم حوصله ام نگرفت، اما شاید بعد از دیدن قسمتهایی که ندیدم  و سرنوشت شخصیت های سریال اگر قابلیت نقد بیشتر از آنچه که قبلا گفته بودم داشت، چند خطی نوشتم.

ییدیرا

شروع کردم به تماشای سریال قشنگ دفترچه زندان که محور داستان یک بازیکن قهرمان بیسبال هست که به زندان میفته و به واسطه هم سلولی شدن با بقیه زندانیها ما به شرح حال هرکدوم می تونیم پی ببریم. یکی از دلایل اصلی تماشای این سریال شخصیت لونی یعنی همین آقائه که عکسش این پایینه است:

Lee Kyu hyung در نقش "نسل دوم Chaebol"

فعلا 13 قسمتشو تماشا کردم و ان شاءالله پس از اتمام سریال یه نقد کوتاهی به شیوه خودم می نویسم.

+ دقت کردید تو سریال های کره ای دختر و پسری که با هم قرار می گذارن، میرن سوجو می خورن و بعدش یه شب تا صبح خیلی شیک و مجلسی یه جایی باهم می گذرونن بعدش هیچ اتفاقی نمیفته ولی همین کار توی سریال های ترکی حاصلش یه بچه نامشروعه؟! چرا در سریال های کره ای چنین چیزی رو نشون نمیدن ولی تو سریالهای ترکی این مساله رو به صورت اکید و تاکید نشون میدن.

دو تا دلیل داره بنظرم: یا مثل کره ای ها میگن برید از این کارها بکنید هیچ اتفاقی نمیفته یا مثل ترکها می خوان بگن برید از این کارها بکنید پای یه بچه میاد وسط این طبیعیه دیگه بعدش به خاطر بچه دیگه خانواده هاتون چون نوه دار میشن مشکلی نداره. بعدا ایجاد مزاحمت براتون نمی کنند. سریالهای ترکی غالبا همه چیزش رو اعصابه اما این ترویج ارتباطات نامشروع و بچه نامشروع خیلی منو اذیت می کنه خصوصا که تو خیلی از سریالها اصلا عمدا روی این بچه های نامشروع مانوور میدن و خیلی مقدس و عزیز جلوه میدنش. مثلا همین سریال عروس استانبولی همین پسره امیر فرزند نامشروع فاروک و بگوم رو می تونید ببینید که آخرهای فصل اول و تمام فصل دوم روی اون مانور داده شده و همینطور روی شخصیت آدم سزگین که اون هم فرزند نامشروع هست؟!!!!!!!! یا حتی سریال تو بگو کارادنیز!؟

+ با توجه به اینکه کرامت زن در اسلام دارای جایگاه خاصی است و اسلام برای نقش مادری و همسری زن، ارزش خاصی قائل است بنابراین بخش عمده ای از اهداف این شبکه ها روی این نقش حساس در خانواده ایرانی متمرکز است.

روابط عاشقانه مثلثی و چندضلعی از دیگر سبک‌های زندگی غربی است که در این سریال‌ها به صورت گسترده ای نمایش داده می‌شود. از ۲۰ درام عاشقانه‌ای که در بهار ۹۳ از شبکه های ماهواره‌ای پخش‌شده است، ۱۵ سریال بطور خاص مبتنی بر همین عشق‌های چندضلعی است. و این به تصویر کشیدن‌ها با نیت عادی‌سازی این روابط نامشروع صورت می‌گیرد و تأسف‌بارتر آنکه در این زنجیره‌ها این روابط میان ن و مردان همسردار صورت می‌گیرد.

از سوی دیگر در دیالوگ‌هایی که در این سریال‌ها رد و بدل می‌شود، سازنده این سریال‌ها به دنبال آن است تا تولد فرزندان نامشروع را هم مشروعیت و هویت ببخشد و این‌گونه به بیننده القا کند که فرزند نامشروع رابطه نامشروع از رابطه‌ای عاشقانه است و فرزند صالح تنها یادگار حاصل از آن عشق است!

بر اساس آمار ۷۴ درصد این گونه سریال‌های فارسی‌زبان مروج یا توجیه‌کننده روابط نامشروع هستند.

اگرچه در فرهنگ اسلامی، حق حیات برای انسان نامشروع نیز حتی در دوران جنینی مانند انسان مشروع  بوده و از این حیث فرقی با یکدیگر ندارند اما نگاهی به فراوانی سقط‌جنین مشروع در سریال‌های ماهواره‌ای قابل‌توجه است!

+ در ایران: برای سریال دوبله و سانسور شده فرار از زندان رده سنّی 14+ تعریف و تعیین شده است. البته در بعضی از سریال های خودمون هم یه سری چیزها دیگه رعایت نمیشه. برای مثال من همین سریال شهرزاد که از شبکه نمایش خانگی توزیع و پخش میشه جلوی پدر و برادرم نمی تونم ببینم. فیلمهای سینمایی ایرانی هم غالبا همینطوره!

+ در کره جنوبی: برای سریالها مثلا در KBS2 برای یک سریال معمولی مثل بقیه سریالهای دیگه شون رده سنّی 15+ تعریف و تعیین شده است. اما فیلمهای سینمایی کره ای بشدت مورد دارن!

+ در ترکیه: و اما در سریال های ترکی که همه چیز اعم از خیانت،دروغ، زیرآب زنی، شهوت، روابط جنسی خارج از خانواده، طلاق، فرزند نامشروع، عشق های مثلثی و نارفیقی، شرب خمر، اسلحه و قتل و کشتار، صحنه های آتشین عشقی و . دارد بلا استثناء؛ رده سنّی 7+ تعریف و تعیین شده است.؟!!!!!!!!!!! این خیلی شگفت انگیزه ها. فرقی بین فیلم و سینمای ترکیه نیست هردوشون یه چیزی هستن!

تاریخچه رده بندی (ریتینگ)

درجه بندی سنی برای پخش فیلم و تئاتر در کشور های مختلف از سالها پیش آغاز شد، یعنی اوایل قرن بیستم و زمانی که سازمان‌ها و گروه های مختلف اعلام کردند بسیاری از فیلمهای تولیدی که هالیوود و کمپانی‌های فیلم سازی مختلف می سازند خارج از ارزش‌هایی است که یک کودک یا نوجوان باید بیاموزد به آنها احترام بگذارد و این روند در پخش فیلم ها در سینما و تلویزیون باعث ترویج مسائل غیر اخلاقی و رشد ضد ارزش ها در اجتماع خواهد شد.

در سال ۱۹۰۷ شیکاگو به همراه چند شهر دیگر لیستی از فیلم ها و تئاتر‌هایی که نباید برای کودکان نشان داده می شد را تهیه کردند. در سال ۱۹۲۹ و پس از گفت و شنود های بسیار در مجلس آمریکا طرحی برای سانسور فیلم مدون شد. این قوانین در سال ۱۹۳۰ به تصویب رسید و بسیاری از کشور‌ها نیز به تبع آن قوانینی را برای منع نمایش فیلم برای افراد زیر ۱۹ سال تصویب کردند.

خبر ساز ترین فیلم ها در این رده فیلم‌هایی بودند که به وفور در دیالوگ هایشان از کلمات زشت استفاده می شد. اما در پی این حرکت طرفداران حقوق کودکان جان تازه‌ای گرفتند و فعالیت‌های آنها دولت آمریکا را مم کرد تا بر روی تمامی فیلم های موجود برچسب هویت و دسته بندی بزند.

در این دسته بندی، فیلم‌ها تنها به سه گروه تقسیم می شد. این گروهها شامل G برای همه سنین ،M یعنی با نظارت والدین و R یعنی مختص گروه سنی بالای ۱۷ سال بود. یک گروه دیگر یعنی X نیز به آنها اضافه شد که به طور کلی فیلم های غیراخلاقی را در بر می گرفت و برای رده سنی بالای ۱۸ سال در نظر گرفته شده بود. این دسته بندی والدین را دچار گیجی می کرد و بسیاری از آنها فکر می‌کردند دسته فیلم‌های M دارای صحنه های افتضاح‌تری نسبت به R هستند. از این رو در سال M 1969 به GP تغییر نام داد. در سال ۱۹۷۰ نیز جای دو حرف عوض شد و تبدیل به PG گردید.

اما هم اکنون در بیشتر سایتهای سینمایی از این رده بندی سنی استفاده می شود :

:G

مخفف General Audience به معنی تماشگران عمومی است که همه سنین قادر به تماشای این فیلم‌ها می‌باشند، و به این معنی است که فیلم چیزی را شامل نمی‌شود و حتی خطری برای بچه‌های جوان هم ندارد.

PG :

مخفف Parental Guidance Suggested به معنی تصمیم گیری با والدین است که ممکن است مواردی برای بچه‌ها مناسب نباشد، و به این معنی است که والدین ممکن است دوست نداشته باشند بچه‌های جوانشان این سری فیلم‌ها را ببینند و ممکن است مسئله‌ای هم نداشته باشد.

PG-13 :

مخفف Parents Strongly Cautioned به معنی تذکر قاطع به والدین است که بعضی موارد برای بچه‌های زیر ۱۳ سال نامناسب است و والدین باید برای اجازه دادن به بچه‌های جوان‌ترشان به دیدن این فیلم‌ها دقت نمایند. این فیلم‌ها حاوی خشونت، س ک س و برهنگی نیستند؛ فقط حاوی مقداری صحنه عشقی (س ک س) معمول و مواد مخدر می‌باشند.

 R :

مخفف Restricted-Under 17 به معنی بچه‌های زیر ۱۷ سال باید با والدین همراه باشند و یا شخص بزرگتری سرپرست آنها باشد و به این معنی است که هیئت تشخیص داده است که موارد این فیلم‌ها برای بزرگ‌سالان است و والدین بیشتر از فرزندانشان ترغیب می‌شوند که این فیلم‌ها را ببینند. همچنین ممکن است رتبه R به معنی‌های دیگری باشد، فیلم حاوی کلمات رکیک، خشونت، س ک س و نمایش استعمال مواد مخدر است.

NC-17:

مخفف No One 17 and Under Admitted به معنی هیچ شخص ۱۷ سال و زیر ۱۷ سال قادر به تماشای این نوع فیلم‌ها نمی‌باشد، ممکن است فیلم حاوی مناظر واضح س ک س و یا کلمات ناخوشایند و یا خشونت زیاد و یا تمام موارد باشد. درجه NC-17 بر این دلالت ندارد که فیلم مستهجن و ضد اخلاقی است.

 asli ve ferhat masali bitti me?

یادی هم بکنیم از دو فیلم فوق العاده کازابلانکا با بازی های درخشان همفری بوگارت و اینگرید برگمن و فیلم زنگها برای که به صدا در می آیند با بازی گری کوپر و اینگرید برگمن

ingrid bergman and humphrey bogart

 birce akalay ve ibrahim celikkol

ingrid bergman and gary cooper

 casablanca

siyah beyaz aşk

for whom the bell tolls

خداییش هر دوشون خیلی عالی بازی می کنند، فکر کنم تو تاریخ صنعت و سینمای ترکیه ثبت بشه این سریال به عنوان یک سریال عمیق و فلسفی، عرفانی  اگر روند فیلمنامه کند و سوژه های فرعی و حتی اصلی رو  تکراری نکنن و به اصل داستان دست نزنن البته

ibrahim celikkol humphrey bogart ve cary granta benzemiyor acaba?

bana ki boyle geliyor